អេពិកអាត (Epic Arts) ជាអង្គការ NGO ក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយ ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងខេត្តកំពត បង្កើតឡើងក្នុងគោលបំណងជួយដល់ផ្នែកពិការភាពនៅកម្ពុជា តាមរយៈការប្រើប្រាស់សិល្បៈធ្វើជាឧបករណ៍ក្នុងការតស៊ូមតិ លើកកម្ពស់ការយល់ដឹង និងធ្វើអោយមានការផ្លាស់ប្ដូរផ្នត់គំនិតអវិជ្ជមានលើពិការភាពរបស់ជនពិការ។ ដើម្បីអោយជនដែលមានពិការភាពមានលទ្ធភាព បង្កើនទំនុកចិត្ត លើកទឹកចិត្តអោយមានក្តីសង្ឃឹម យល់ដឹងអំពីសិទ្ធិរបស់
គាត់ កសាងសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងមានលទ្ធភាពក្លាយជាសិល្បករអាជីព បើពួគគាត់មានទេពកោសល្យ និងចំណង់ចំណូលចិត្តចូលរួមសម្តែងក្នុងវិស័យសិល្បៈ អង្គការមានបើកបង្រៀនថ្នាក់ជំនាញសិល្បៈបែបរបាំសហសម័យ ការសម្ដែងរឿង គំនូរចក្ខុទស្សន៍ និងបំណិនជីវិតខ្លីៗ។ ក្រៅពីនេះ ក៏មានថ្នាក់អប់រំពិសេសសម្រាប់បណ្ដុះបណ្ដាលការរៀនលេខ អក្សរ និងជំនាញជីវិតដល់កុមាររួមជាមួយកុមារនិងជនខ្សោយសតិបញ្ញាផងដែរ។

សម្រាប់វគ្គបណ្តុះបណ្តាលសិល្បៈមានរយៈពេល ២ឆ្នាំ ហើយបានចាប់ផ្តើមដំបូងនៅឆ្នាំ២០០៧។ អង្គការមានទទួលជនដែលមានពិការភាពរាងកាយ ប្រើរទេះរុញ និងថ្លង់ អាយុចាប់ពី ១៨ឆ្នាំ ដល់ ៣៥ឆ្នាំ ហើយរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន បានបណ្តុះបណ្តាលសិល្បករប្រមាណ ៦០នាក់។ ដោយសារប្រទេសកម្ពុជានៅមានតម្រូវការទីផ្សារការងារខាងសិល្បៈចង្អៀតនៅឡើយ ដូច្នេះបន្ទាប់ពីសិស្សបានរៀនចប់ អង្គការពុំបានផ្តល់ការងារអោយគាត់ជាសិល្បករទាំងអស់គ្រប់គ្នាបាននៅឡើយទេ។ អង្គការបានផ្តល់ការងារជូនសិស្សដែលរៀនចប់ចំនួន ៦៥% តាមរយៈកម្មវិធីអប់រំពិសេស និងកម្មវិធីអាជីវកម្មសង្គម ហើយក្នុងនោះមាន ២០% ពួកគាត់បានទទួលការងារនៅស្ថាប័នផ្សេងទៀត។ សិល្បករអាជីពប្រចាំអង្គការអេពិកអាតមានចំនួន ១៤នាក់ (ក្នុងនោះសិល្បករថ្លង់ចំនួន ៥នាក់) ហើយមាន ១៥% ទៀត ពួកគាត់បង្កើតអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លូន បន្តការសិក្សា ឬត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតជាមួយក្រុមគ្រួសារវិញ។ ដោយអង្គការពុំមានកម្មវិធីអប់រំភាសាសញ្ញា ដូច្នេះមនុស្សគថ្លង់ដែលមានបំណងចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលនៅក្នុងអង្គការអេពិកអាត ត្រូវទទួលការអប់រំភាសាសញ្ញា នៅសាលាគ្រួសារថ្មី ឬអង្គការ DDP ជាមុន។ លោក អ៊ូ ប៊ុនថេង ប្រធានផ្នែកប្រតិបត្តិនៅក្នុងអង្គការអេពិកអាត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “នៅក្នុងអង្គការនេះក៏មានការបង្ហាត់បង្រៀនដោយគ្រូបរទេស ជនជាតិអង់គ្លេស និងអូស្រ្តាលីជាដើមផងដែរ។

ហើយសិស្សចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាល ត្រូវបានជ្រើសរើសដោយការប្រកាសតាមរយៈវិទ្យុផ្សាយនៅក្នុងខេត្តកំពត។ សិស្សដែលត្រូវលក្ខខណ្ឌរបស់អង្គការ គឺទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលដោយឥតគិតថ្លៃ”។ យ៉ាងណាមិញ សិស្សដែលមកពីបណ្តាខេត្តដទៃគឺត្រូវបានទទួលការផ្គត់ផ្គង់អាហារនិងកន្លែងស្នាក់នៅពីខាងអង្គការអេពិកអាតផងដែរ។ “ហើយក្នុងករណីគ្រូបង្ហាត់ជាជនបរទេស អង្គការនឹងមានអ្នកបកប្រែនិងជំនួយការជាជនជាតិខ្មែរម្នាក់សម្រាប់ជួយ”។ លោក ប៊ុនថេន ក៏បានបង្ហាញពីសេចក្តីត្រេកអររបស់លោកចំពោះសិស្សដែលបានឆ្លងកាត់វគ្គបណ្តុះបណ្តាលទាំងនោះដូចនេះថា៖ “មានសិស្សជាច្រើនបានខិតខំព្យាយាម និងប្រឹងប្រែង ដោយបានប្រើប្រាស់នូវលទ្ធភាពពីពិការរភាពរបស់ពួកគេ សម្តែងសិល្បៈបានយ៉ាងល្អ”។

ម្យ៉ាងទៀត សម្រាប់ថ្នាក់អប់រំពិសេសមានចំនួនសិស្សសរុបក្នុងកម្មវីធីទាំងមូល ១៩០នាក់ ដែលក្នុងនោះមានសិស្សចំនួន ១៦០នាក់ បានដាក់បញ្ចូលសមាហរកម្មក្នុងសាលារដ្ឋ ឬបន្តការសិក្សានៅតាមស្ថាបន័ផ្សេងទៀត និងមានកុមារខ្សោយសតិបញ្ញាចំនួនប្រមាណ ៣០នាក់ មកសិក្សាជារៀងរាល់ថ្ងៃចន្ទ័ដល់ ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ជាមួយនឹងគ្រូជនជាតិខ្មែរ ៤នាក់។ នៅប្រទេសកម្ពុជា នៅមានការរើសអើងខ្លះៗចំពោះជនពិការរាងកាយ និងជនខ្សោយបញ្ញានៅឡើយ។ ដោយយល់ឃើញថា៖ “មនុស្សគ្រប់រូបមានសិទ្ធទទួលបាននូវជំនួយសម្រាប់ការរស់នៅថ្លៃថ្នូរដូចមនុស្សដទៃ” អង្គការអេពិកអាត ក្រៅពីការធ្វើ
សកម្មភាពបណ្តុះបណ្តាល ដើម្បីបំបាត់នូវការរើសអើងលើជនដែលមានពិការភាព មានការចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងវិស័យសិល្បៈនិងវប្បធម៌ ដោយមានការសម្តែងសមត្ថភាពសម្រាប់ថ្នាក់ក្រោម ថ្នាក់ជាតិ និងអន្តរជាតិ ហើយចុះតាមសហគមន៍ដើម្បីធ្វើការសម្ដែងរឿង និងរបាំផ្សេងៗ ក្នុងន័យលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងពីពិការភាព សិទ្ធិស្រ្តី ការរំលោភបំពានកុមារ និងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរជាដើមផងដែរ។
សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម ៖

【NyoNyum Khmer No. 40】

(日本語) NyoNyum Khmer 40号は「カンボジアの手話の世界」

Read More

(ភាសាខ្មែរ) ស្ថានភាពជនពិការនៅកម្ពុជា

Read More

(ភាសាខ្មែរ) អ្នកស្រី ឡៅ សុខិតា អនុប្រធានដេប៉ាតឺម៉ង់ស្រាវជ្រាវ ព៌ត៏មាន និងបណ្ណាល័យ និងអ្នកបកប្រែភាសាសញ្ញា

Read More

(ភាសាខ្មែរ) កម្មវិធីស្រាវជ្រាវភាសាសញ្ញាកម្ពុជា

Read More

(ភាសាខ្មែរ) ការផ្តល់ជំនួយដើម្បីអនាគតជនពិការ

Read More

(ភាសាខ្មែរ) កម្មវិធី “Grab for Good”

Read More

(ភាសាខ្មែរ) ជនពិការថ្លង់នៅប្រទេសជប៉ុន

Read More

(ភាសាខ្មែរ) បង្កើនស្មារតីជួយគ្នាក្នុងគ្រាលំបាក

Read More

(ភាសាខ្មែរ) តើអ្នកយល់យ៉ាងណាចំពោះជនមានពិការភាពថ្លង់?

Read More

(ភាសាខ្មែរ) ពីគ្រូបង្រៀនភាសាជប៉ុនក្លាយជាអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកអប់រំភាសាជប៉ុនម្នាក់

Read More

(ភាសាខ្មែរ) ធ្មេញជាចំនុចមួយដែលបង្ហាញពីភាពវ័យក្មេង!

Read More