គេហទំព័រព័ត៌មានដែលតភ្ជាប់រវាងកម្ពុជានិងជប៉ុន

កិច្ចសម្ភាសន៍អំពីការងារនិងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់កម្មកររោងចក្រ
កិច្ចសម្ភាសន៍អំពីការងារនិងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់កម្មកររោងចក្រ
2023.07.17

ប្រទេសកម្ពុជាមានពលរដ្ឋសកម្មចំនួនប្រមាណ 54% នៃចំនួនប្រជាជនសរុបប្រមាណ 16.6 លាននាក់។ បច្ចុប្បន្នមានយុវជន​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​នាក់​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​រោងចក្រ​ជុំវិញ​រាជធានី​ភ្នំពេញ។ ពួកគាត់ខិតខំបម្រើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីទទួលបានប្រាក់បៀវត្សរ៍ ក្នុងគោលបំណងផ្ញើប្រាក់ទៅឱ្យឪពុកម្តាយរស់នៅជនបទ សម្រាប់រៀបការ ចិញ្ចឹមកូន និងធ្វើឱ្យជីវិតគ្រួសារខ្ញុំកាន់តែសម្បូរសប្បាយ។ តើ​កម្មករ​រោងចក្រ​មាន​ការយល់ឃើញបែប​ណា​ចំពោះការងារពួកគាត់?

(ឯកសារយោង៖ តើចំនួនប្រជាជនកម្ពុជាធ្វើការ (កម្លាំងពលកម្ម) មានចំនួនច្រើន ឬតិច? | GraphToChart)

I. ខ្ញុំនឹងប្រឹងប្រែងឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបង់រំលួសថ្លៃផ្ទះ និងការអប់រំល្អសម្រាប់កូនៗរបស់ខ្ញុំ

បងស្រី ប្រាក់ ចាន់រ៉ា (40) រស់នៅក្នុងតំបន់ផ្ទះជួលម្តុំផ្លូវវេងស្រេង រយៈពេលប្រហែល 20 ឆ្នាំមកហើយ។ បងស្រី ចាន់រ៉ា មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តព្រៃវែង ហើយបានផ្លាស់មកទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំ ២០០២ ជាកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ។ នៅឆ្នាំ២០០៧ បងស្រីបានរៀបការជាមួយស្វាមី ដែលធ្វើការជាជាងជួសជុលម៉ាស៊ីន ហើយឥឡូវនេះមានកូនពីរនាក់។ បងស្រីបានទិញដីនៅតំបន់នេះកាលពី 10 ឆ្នាំមុន ហើយទើបបានសាងសង់ផ្ទះថ្មីមួយនៅទីនេះ។ «ដោយសារ​ខ្ញុំ​រក​ចំណូល​បាន​ពី​ការ​ធ្វើ​ការ​រោងចក្រ​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ទិញ​ដី​មួយ​កន្លែង​នៅ​ទី​នេះ ហើយ​សង់​ផ្ទះ​នៅ​ទី​នេះទើបរួចប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំ​បាន​សង​បំណុលថ្លៃទិញដីរួច ខ្ញុំក៏បន្ត​ខ្ចី​ប្រាក់ពី​ធនាគារ​ដើម្បីយកមក​សាងសង់ផ្ទះនេះ។ ដោយសារនៅភ្នំពេញ ​មាន​សាលារៀន​ល្អៗច្រើន​ជាង​ជនបទ ហើយ​មាន​ការងារ​ច្រើនអាចរកចំណូលបាន ដូច្នេះ​ខ្ញុំមានបំណង​ចង់​រស់​នៅ​ទីនេះ​ជា​រៀង​រហូត»។

បងស្រីបានបម្រើការជាកម្មកររោងចក្រដើម្បីចិញ្ចឹមកូនពីរនាក់ ខណៈខ្លួនត្រូវសងប្រាក់កម្ចីទៅធនាគារដែរ។ នៅពេលយើងខ្ញុំសាកសួរអំពីអនាគតរបស់បងស្រី គាត់បានលើកឡើងដូច្នេះថា៖ «បន្ទាប់ពីខ្ញុំសងប្រាក់កម្ចីធនាគាររួចហើយ ខ្ញុំចង់ឱ្យកូនរបស់ខ្ញុំមានការអប់រំល្អជាងខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំចង់បន្តធ្វើការនិងសន្សប្រាក់សម្រាប់ឱ្យកូនទាំងពីររបស់ខ្ញុំទទួលបានការអប់រំល្អ និងខ្ពងខ្ពស់ជាងខ្ញុំ»។

បច្ចុប្បន្ន​ ស្វាមី​របស់​បងស្រីកំពុង​ធ្វើ​ការ​ជា​អ្នក​រត់​រ៉ឺម៉ក​កង់​បី។ បងស្រី និងស្វាមីតែងតែ​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែងធ្វើការ​ដើម្បីរកចំណូលទ្រទ្រង់​គ្រួសារ។ បងស្រីបានបង្ហើបប្រាប់ពីការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនៗរបស់ខ្លួនប្រាប់យើងដូច្នេះថា៖ «នៅពេលដែលកូនប្រុសច្បងរបស់ខ្ញុំ (14ឆ្នាំ) និងកូនស្រីទីពីរ(5ឆ្នាំ) កើតមក ខ្ញុំបានឈប់សម្រាកលំហែមាតុភាពរយៈពេល 3 ខែ។ ក្រោយពីមាតុភាពនេះ ខ្ញុំបានយកកូនតូចទៅផ្ញើរនៅផ្ទះឪពុកម្តាយខ្ញុំនៅរស់នៅក្បែរផ្ទះ មុនពេលចេញទៅធ្វើការ។ នៅពេលសម្រាកអាហារថ្ងៃត្រង់ ខ្ញុំមកផ្ទះវិញដើម្បីឱ្យកូនបៅទឹកដោះ។ ខ្ញុំធ្វើដូច្នេះរាល់ថ្ងៃរហូតដល់កូនមានអាយុ 4ឆ្នាំមុនបញ្ជូនទៅសាលាមត្តេយ្យក្បែរនោះ។ នៅពេលកូនខ្ញុំចូលមត្តេយ្យ ឬសាលារៀន វាកាន់តែងាយស្រួលសម្រាប់ពួកយើងជាឪពុកម្តាយ ហើយ​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​ការ​បានដោយស្រួលចិត្ត»។

បើ​តាម​បងស្រី ចាន់រ៉ា បានឱ្យដឹងថា ​ជា​រឿយៗ ​កម្មករ​រោងចក្រ​ជាច្រើន​ទុក​កូន​ឱ្យ​នៅ​ជាមួយ​ឪពុក​ម្តាយ ខណៈខ្លួនឡើងមកធ្វើការនៅភ្នំពេញ។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយជាកម្មករ មានផ្ទះរស់នៅក្បែររោងចក្រ ពួកគាត់យកកូនទៅផ្ញើរគេមើលឱ្យនៅពេលព្រឹក និងថ្ងៃ ហើយមកទទួលនៅពេលល្ងាច។ ប៉ុន្តែ បើផ្ទះ​នៅ​ឆ្ងាយ​​ដូចជានៅខេត្ត​តាកែវ ឬ​កំពង់ស្ពឺវិញ ពួកគាត់​នឹង​ទៅ​ជួប​កូន​នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​សប្ដាហ៍ ស្នាក់​មួយ​យប់​ត្រឡប់​មក​វិញ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើស្រុកកំណើតគាត់នៅឆ្ងាយជាងនេះ គាត់ត្រូវទុកកូនរបស់អ្នកឱ្យស្ថិតក្នុងការមើលថែរបស់ឪពុកម្តាយខ្លួននៅខេត្ត ហើយឡើងទៅមើលកូនបានតែក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃឈប់សម្រាកជាប់ៗគ្នាប៉ុណ្ណោះ។

យ៉ាងណាមិញ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ មានមត្តេយ្យផ្តល់សេវាមើលថែទាំកុមារចាប់ពីអាយុ១ឆ្នាំឡើងទៅ ដូច្នេះកម្មករខ្លះប្រើប្រាស់សេវាមើលថែទាំកុមារនេះដោយគ្រាន់តែចំណាយប្រាមាណ ៦០ ដុល្លារក្នុងមួយខែ (សាមីខ្លួនត្រូវផ្តល់ម្សៅទឹកដោះគោ និងកន្ទបទារក។ល។)

ចំពោះ​ការ​ចំណាយ​លើការកម្សាន្តវិញ បងស្រី ចាន់រ៉ា លើកឡើងដូច្នេះថា៖​ ​«ដោយសារចំណូលតិចតួច ហើយនៅមានបំណុលធនាគារផង នាងខ្ញុំ​គិត​តែ​ពី​អ្វី​ដែលចាំបាច់បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះ​នាង​ខ្ញុំ​ពិត​ជា​មិន​បាន​គិត​ពី​ការ​ចំណាយ​ប្រាក់​សម្រាប់​ការ​កម្សាន្ត​ច្រើននោះ​ទេ។ ម្តងម្កាល យើងនាំកូនទៅដើរកម្សាន្តនៅមុខព្រះបរមរាជវាំង និងញុំាស៊ុបនៅក្បែរនោះជាដើម។ យ៉ាងណាមិញ ព្រោះប្តីនាងខ្ញុំចូលចិត្តជល់មាន់ ដូច្នេះគាត់ចូលចិត្តមើលថែទាំសត្វមាន់ជុលគាត់ ទុកជាសកម្មភាពលំហែររបស់គាត់។ ដូច្នេះជារួម យើងកម្សាន្តងាយៗបែបនេះ ហើយចុងសប្តាហ៍នាងខ្ញុំក៏ចូលចិត្តចំអិនសាច់អាំង ញុំាជាមួយអ្នកជិតខាង មានស្រាបៀរ និងច្រៀងខារ៉ាអូខេខ្លះៗផងដែរ»។

ជារឿយៗ បងស្រី ចាន់រ៉ា តែងតែក្រោកពីព្រលឹម ចំអិនអាហារពេលព្រឹក និងអាហារថ្ងៃត្រង់ ញុំាផ្ទាល់ខ្លួន។ បងស្រីតែងតែត្រឡប់មកផ្ទះវិញក្នុងពេលសម្រាកអាហារថ្ងៃត្រង់មួយម៉ោង ដើម្បីរៀបចំបាយម្ហូបឱ្យកូនៗ និងស្វាមីគាត់ មុនត្រឡបទៅធ្វើការវិញ។ នៅ​ម៉ោង ៤ រសៀលក្រោយធ្វើការចប់បងស្រី តែងតែទិញបន្លែ និងសាច់នៅតូបលក់ដូរតាមចិញ្ចើមផ្លូវក្បែររោងចក្រ សម្រាប់ធ្វើអាហារពេលល្ងាចនៅផ្ទះ និងហូបជាមួយគ្រួសារ។ «នាងខ្ញុំទិញគ្រឿងឧបភោគបរិភោគប្រចាំថ្ងៃនៅតូបក្បែររោងចក្រ តូបក្បែរផ្ទះ និងផ្សារតូចៗជាដើម។ ប៉ុន្តែម្តងម្កាលក្នុងមួយឆ្នាំ នាងខ្ញុំទៅផ្សារស្ទឹងមានជ័យថ្មី ដើម្បីទិញសំលៀកបំពាក់ថ្មីៗ និងទំនិញសម្ភារៈផ្ទះបាយក្នុងឱកាសពិសេសៗតែប៉ុណ្ណោះ»៕

この記事が気に入ったら
いいね!しよう

We will send you the latest information

Relate Article
Recommend Articles

ពីនេះពីនោះអំពី SEA GAME 2023 នៅកម្ពុជា

2023.05.12 NyoNyum KhmerNyoNyum Khmer Special TopicsSpecial Topics

SEA Games 2023 in Cambodia

2023.05.11 NyoNyum Khmer