វិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ ដែលអូសបន្លាយរយៈពេលជាង២ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ បាននាំឱ្យមានការប្រែប្រួលជាច្រើនកើតមានឡើង ចំពោះជីវភាពរស់នៅ និងអាជីវកម្មជាដើម។ ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ក៏មានមគ្គុទេសក៍ទេសចរជប៉ុនមួយចំនួនបែរមកបង្កើតអាជីវកម្មថ្មីផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ។ តើម្ចាស់អាជីវកម្មថ្មីទាំងនោះ ចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្តេចចំពោះមុខរបរថ្មីទាំងនោះ បើធៀបនឹងអាជីពជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរ?

បងស្រី ហៅ ហ៊ុច (៤២ឆ្នាំ) មគ្គុទេសក៍ទេសចរនិយាយភាសាជប៉ុន

ស្រុកកំណើតខេត្តសៀមរាប គ្រួសារមានកូនប្រុស១៣ឆ្នាំ កូនស្រី១០ឆ្នាំ
បទពិសោធន៍ជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរជាង ២០ឆ្នាំ
ល្បងការងារថ្មី៖ ផលិតនំធ្វើដោយដៃ មានដូចជា នំពងទា នំលោកខែ និងនំពារមានស្នូលរសជាតិផ្សេងៗ លក់អនឡាញ (ដឹកជញ្ជូនឥតគិតថ្លៃ) និងបើកអាជីវកម្មភោជនីយដ្ឋានឈ្មោះ Urban Tree Hut ក្នុងក្រុងសៀមរាប
❤បំណងវិលត្រឡប់ទៅការងារមគ្គុទេសក៍វិញ៖ ៥០%

បងស្រីបានបើកអាជីវកម្មភោជនីយដ្ឋានកាលពីមុនវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ កើតឡើងកាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០១៨ ក៏ប៉ុន្តែក្រោយមកហាងត្រូវបានបិទទ្វារដោយជំងឺកូវីដ១៩ វាយលុកក្រុងសៀមរាប និងការបិទខ្ទុបខេត្តសៀមរាបនាពេលនោះ។ ក្រោយមក ដោយសង្កេតឃើញថាស្ថានភាពជំងឺកូវីដ១៩ នៅតែមិនស្រាកស្រាន្ត ធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋនៅខ្លាចរអារនឹងការចេញទៅប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាខាងក្រៅ រួមទាំងការទទួលនូវអារម្មណ៍តានតឹងចំពោះស្ថានភាពបែបនោះផង បានធ្វើឱ្យបងស្រី ហ៊ុច និងគ្រួសារសម្រេចចិត្តបើកហាងអាជីវកម្មខ្លួនសារឡើងវិញដោយគ្រប់គ្រងផ្ទាល់ខ្លួនឯង នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ ស្របពេលរដ្ឋាភិបាលបានប្រកាស់បើកឱ្យធ្វើដំណើរជាប្រក្រតីសារឡើងវិញ ក្នុងគោលបំណងចង់ឱ្យពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងក្រុងសៀមរាប បានចេញលំហែរ ញុំាអាហារនៅខាងក្រៅផ្ទះប្រកបដោយផាសុកភាព រក្សាអនាម័យល្អ និងបរិយាកាសស្រស់ស្រាយ ជាមួយនឹងការបម្រើសេវាក្នុងតម្លៃថោកសមរម្យ។ បច្ចុប្បន្ន មានភ្ញៀវជាតិនិងអន្តរជាតិមកហាងរបស់បងស្រីជាហូរហែរ។

គួរបញ្ជាក់ដែរថា ក្រោយកើតមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ភ្លាម បងស្រី ហ៊ុច និងក្រុមគ្រួសារបានផលិតនំ ដែលម្តាយខ្លួនធ្លាប់ធ្វើលក់ពីមុន ដាក់លក់អនឡាញ ដើម្បីរកចំណូលចិញ្ចឹមគ្រួសារ ជាពិសេស ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ថ្លៃសិក្សារបស់កូនៗខ្លួន។

ចំពោះការដំណើរការហាង ដែលជាមុខរបរថ្មីសម្រាប់ខ្លួននេះវិញ បងស្រីត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា ការប្រើប្រាស់ទុនក្នុងការដំណើរការហាង ការត្រូវចុះទិញសាច់ និងបន្លែដែលស្រស់មានគុណភាពជារៀងរាល់ព្រឹកព្រលឹម និងរកវិធីសាស្រ្តក្នុងការគ្រប់គ្រងសាច់ និងបន្លែបង្ការនានាទាំងនោះឱ្យបានល្អជាដើម។ ពោលគឺ បងស្រីត្រូវត្រិះរិះគិតគូរធ្វើយ៉ាងណាឱ្យការផ្តត់ផ្គង់សមស្របទៅតាមចំនួនភ្ញៀវដែលមានពុំទៀងទាត់ ដែលវានៅជាផលលំបាកមួយនៅឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត អាជីវកម្មនេះក៏ចាំបាច់ទាមទារឱ្យមានវត្តមានខ្លួនចុះជាប់នៅនឹងហាងជាប្រចាំដែរ ដើម្បីជួយមើលបុគ្គលិកបំពេញការងារដោយពុំខ្ជះខ្ជាយ និងចេះសន្សំសម្ចៃ ខណៈចំនួនភ្ញៀវនៅមានតិច និងពុំមានស្ថេរភាពនៅឡើយ ដែលខុសពីការងារជាមគ្គុទេសក៍ដែលទទួលបានប្រាក់កម្រៃប្រចាំថ្ងៃពីការជូនភ្ញៀវ និងមិនចាំបាច់រវល់នឹងរឿងផ្សេង ពោលគឺវាជាការងាររកចំណូលមានស្ថេរភាព ដោយពុំចាំបាច់ត្រូវចំណាយទុន និងបារម្ភពីការខាតបង់។

តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ដោយមានការទំនុកបម្រុងពីគ្រួសាររបស់បងស្រីផង បងស្រី ហ៊ុច ប្រាប់ថាខ្លួននឹងបន្តអាជីវកម្មដំណើរការហាងអាហារដ្ឋាននេះរហូតស្ថានភាពភ្ញៀវទេសចរអន្តរជាតិត្រឡប់មកទស្សនាខេត្តសៀមរាបដូចដើមវិញ។ យ៉ាងណាមិញ បងស្រី ក៏កុំពុំចង់បោះបង់ចោលការងារជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរដែរ ព្រោះវាជាការងារដែលបងស្រីស្រឡាញ់ពេញចិត្តតាំងពីដើមមក៕

សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម
【NyoNyum Khmer No. 56】

ចំនួនភ្ញៀវទេសចរបរទេសមកទស្សនាកម្ពុជាមុននិងក្រោយវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩កើតឡើង!

ដើម្បីក្លាយជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរ តើត្រូវបំពេញលក្ខខណ្ឌអ្វីខ្លះ?

(ភាសាខ្មែរ) ការយល់ឃើញរបស់ប្រធានសមាគមមគ្គុទេសក៍ទេសចរភាសាជប៉ុនប្រចាំខេត្តសៀមរាប

https://nyonyum.net/ja/nyonyum-kh56-sp-4/